Hiç unutulur mu? İnegöl’deki okul yılları
Günler den, 23 Nisan,
Şakir Lakşe’ydi ilkokulumuz; Sabahları erken kalkar,
Beyaz yakalı, ütülü Siyah önlüklerimizi, giyer, giderdik.
Altımızda ucuz, parlak, kara lastik ayakkabılarımız vardı.
Kışları içimize kazak, üzerine önlük giderdik, üşümememek için.
fakirdik ama mutluyduk.
İlk öğretmenim Sabri Özdemir’di.
Alfabeyi, rakamları bize öğretti.
Çok iyi ve güler yüzlü öğretmenimizdi. 2 yıl bize öğretmenlik yaptı sonra başka okula tayini çıkınca arkadaşlarla,üzüldük ağlamıştık.
Yıllar geçse de Sabri öğretmenimi unutmadım, önemli günlerde, bayramlarda ararım hatrını telefonla sorarım.
Sabri öğretmenim yıllar sonra Alanyurt belediye başkanlığı yardımcılığı yapmıştı
Değerli Sabri öğretmenim hayatta ve kendisi halen Balıkesir de yaşıyor.
Allah uzun ömür versin.
Onun yerine, Merhum, Seyfi inal, ile aynı mahalleden emekli merhum öğretmenimiz
Erhan Gönülal ve Vacip çelik’i unutmadım.
İlkokul arkadaşlarından hatırladıklarım;
Kerim Yavuz, Önder Torun, Üzeyir akdemir, Nevrettin, Sabri,
Gürsel özdemir, tombik mustafa, merhum, Nihat, Ayhan vardı.
İlkokulda, Kız arkadaşlardansa, Hatice, Almancı Gülcan, Perihan, Nedime , Zehra vardı, hatrımda kalanlar, İlk okulumu ve o yılları gerçekten, çok özledim.
“Yıl 1920 Atamızdan armağan size,
Neşe doluyor insan
Atatürk’ümüz Ankara’da hükümeti kurdu”
O muhteşem gün; 23 nisan bugün
Diye başlardık günün ilk şiirlerine,
İnegöl hükümet önünde
Jandarma binasına caddelere
Çiçekli tak takılmıştı.
Belediyemizin Bandosu ile mehter takımının kahramanlık marşları çalınırdı. Halkımızı coştururdu.
İlçemizin emektar, Çöpçüleri yunan askeri, yapılır,
Zabıtalar Türk askeri olurdu,
Sahte bombalar, toplar atılırdı,
Belediye meydanında, sisler içinde,
Kurtarırdı vatanı! Koç kesilirdi ardından,
Sevinelim çocuklar.
Bugün sizin bayramınız 23 nisan
Neşe doluyor insan…
Orta okul da iki yılımı İhl de, okudum.
Rahmetli babam imam olayım diye zorla imam hatibe kaydetmişti. Sınıfımızdaki, arkadaşlardan aklımda kalanlar; haylazı gürcü mehmet çetin, Allah rahmet etsin. (vefat etti), Vedat, Yusuf, hüseyin , ümran toru, bakkal Tahsin Biçici mobilyacı Eşref ile koltukçu Hasan uçar, gürcü Yusuf bayi, Hüseyin şahan’ı İsmailBilican, koltukçu Ünsal çetin, imam Remzi, Vedat çetin Kütahya Emet üniversitede hoca olmuş. Antalyada Otel işletmeci Ümran Torun, uyanık Münür Mıtış Avustralyada bir kasabada camide imam olmuş. Hamza demir, hatırlıyorum.
Kimi eski dostlarımızı, bazen yolda karşılaşınca konuşuyoruz.
Okulda dersimize gelen öğretmeni mız, Cevdet irketi, Sabit Demirtaş, Mehmet Basmacı, Hüseyin Zan,
merhum, Sami koparan,
Kadri yiğit, alim hoca Nusret vardarı, Birsen Konuksever,
matematiğe merhum akif inkaya, okul İhsan yıldız müdürü, hatıralarımda kalanlar,
İmam hatibin, dersleri zor ve sıkıcıydı bana göre değildi ilerde imam olmak!
Okulumuzun Ajda pekkanı
İngilizce öğretmenimiz,
Türkan Eruyan vardı. Herkes ona hayrandı. İngilizce derslerini iple çekerdik. Son sınıfı okumak için lisenin orta bölümüne geçmiştim. Türkan öğretmenim hepimize İngilizceyi sevdirmişti.
Orta üç, maceram; ikinci Hababam sınıfına hoş geldiniz
Sosyal bilgilere merhum Kadri Vuruşangil, Nuran Temiz, Ramiz Yiğit , matematik hocamız Ümran uludağ, Recep helvacı, yakup akıncı, hatırlarım.
Müziğe Hasan yörenç,
Resim öğretmeni Mehmet Şinik, Mesut pamuk, din hocamız Zekeriya sevinç, ticaret dersimize de soyadı Özdemir olan öğretmen gelirdi.halk eğitim müdürünün kızı da vardı, adını hatırlayanadım.
Beden derslerine artist Ali Koç gelirdi.
Bizim sınıfta artistler, kendini beğenmişler, zıpırlar herkesle konuşmayan tiplerde vardı.
İkiz kardeş Murat ve meral,
av. Türker, gazeteci + bozacı, İbrahim çoban, basri,
İbrahim Erşahin, sevgi,
bakkal Aydın, artist serpil, kıvırcık Hülya Toktaş, Yasemin zengin,
halil kelebek, Halil ibo, balarısı Yusuf toktaş ve mobilyacı Mesut baysal, abaza Ercan avşar,
Hüseyin ermiş, Gürkan, merhum Ali asa, Tümer, mustafa çamlıbel, domdom serhat çevik vefat etmiş.
yeniceli ahmet , ertan zengin, komşumuz Orhan gönülal,
vardı. Orta üçüncü sınıfımız habamam sınıfının alt kadrosu gibiydik. Dersler neşeli ve tatışmalı bazense, hararetli geçerdi.
Bir yıl nasıl geçti, anlamadım desem doğrudur.
Güzel ve başarılı geçmişti
İnegöl, Orta üçü Lisede okudum.
Babamdan habersizce, gizlice.
Ticaret lisesi serüvenim;
Lise yıllarımı da ticaret te okudum.
Okul müdürü Şükrü yazıcı’ ydı,
Tarihi bize Ali Ayazlar, sevdirmişti bana, Edebiyatçı cevat, Topsakal,
fizikçi Necati , Kimyacı Hatice hoca,
Muhasebeci Rezzan Demirhan vardı, Nedense hiç gülmezdi, ancak emekli olunca güldüğünü görmüştüm.
Okulumuza ilk defa bando o yıl kurulmuştu. Bende renk katmak için zilci rolünü üstlendim.
Renkli elbise, artist gibi
Lise birinci sınıfımız toplama kampından farkı yoktu.
Çok renkli, öğretmenler, arkadaşlar gelmişti, ikinci sınıfta bazıları yabancı dilleri değişince ayrı sınıflara dağıldık.
Hababam sınıfında meşhur Atletik, sportmen tıpkı spor öğretmeni, badi Ekrem varsa,
Bizim okulumuzda da,
Özcan yeniçeri, Adem Albayrayrak vardı. Coğrafyacı Süleyman hoca, din hocamız Cevat Genç, Ne kadar sinirlense de kibarlıktan ödün vermeyen Mustafa can hocamız vardı.
Tokat, Erbaalı bayan hocamız çok kültürlü öğretmenimiz, maalesef adını hatırlayamadım, turizm derdimize gelirdi, çok temiz Türkçe konuşurdu.
Matematikçi Şükrü Polattimur
İngilizceye Gönül hoca gelirdi.
Liseden kurşunlu spordan, Mehmet birgül, Mehmet kuzu domdom ismail kardeş gelirdi.
Halci patatesçi İrfan,
Vildan, şükran mahmut oğlu, çok konuşurlardı. Boşnak Hasan Aracıtepe, Elbiseci gökhan Rubacı, Ahmet gök, aşık Veysel, kahveci Şükrü, muhasebeci Necdet ve
Erol akçasu, spor totocu
Bülent akarsu, Kenan, Basri,
Sertaç Turan, Havacılık eğitmeni paraşütçü Özden Albamya’yı unutmak mümkün değil.
Okulumuzun hademelerini unuturmuyum. Raif ve yusuf amcamız, emektarlarını, her sabah biz sınıfa gelmeden sobaların yakarlardı, hatırlıyorum.
Sınıfımızda Artisti Filiz Akın’ın kopyası Serpil arkadaşımız vardı. (Bir kaç sene önce, vefat ettiğini öğrendim, Mekanı cennet olsun )
Ayrıca; Mine, Semra, Selma ve Zafer Bayrak, Meral, Nurdan ekmekçi ye son sınıfta çok başarılıydı, sınıfın süper zekalı arkadaşımızdı.
Okulumuz efesi, Hayati vardı, hergün disiplinde dinlenirdi.
Okulumuzun kızlarının gönüllü korumasıydı.
Üst sınıflardan, muhasebeci
İrfan Balkış ve Turan Yıldırım,
Tacettin çırak, gümrükçü Hüseyin , halk eğ. Muh. Ferhat çevik, Mustafa şenay, Ataman sancar’ı ve Melih şeker hatırlıyorum.
Son sınıftayken coğrafyacı Karacabeyli Süleyman hocanın, ve diğer öğretmenlerinin de organize ettikleri yıl sonu müsamere, konser düzenlenmişti.
Bende Edip Akbayramın “Hasretinle yandı gönlüm” adlı şarkısını ilk defa sahnede severek söylemiştim. İzleyicilerden, büyük alkış almıştım.
Ticaret lisesinde boş derslerimizde,
ise okulumuzda, fransızca öğretmeni; İrfan Ataç boşluğu fıkralarıyla şenlendirirdi.
Keşke o günler de bir kameram olsaydı, neşeli saatleri
bir kasete kaydetseydim, muhteşem senaryo, muhteşem okul filmi ortaya çıkardı.
Merhum olan, öğretmen ve arkadaşlarıma Allahtan rahmet, mekanları cennet olsun.
Yıllar geçse de o’nların değeri unutulmaz.
İlk okulumu, 23 nisanlı, stadyumda
1 aylık çalışmalarımızı sergilediğimiz, 19 mayıslı yılları çok özledim.
Adını hatırlayamadığım, burada yazamadıklarımı da özür dilerim
Gelmez o yıllar, bir daha;
Hiç unutulur mu? Okul yılları!
23 Nisan 2023 inegöl
Gezgin,fotoğrafçı
Hüseyin Oral
